Перайсці да зместу

Айгарс Калвітыс

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Айгар Калвітыс)
Айгарс Калвітыс
лат.: Aigars Kalvītis
прэм’ер-міністр Латвіі
2 снежня 2004 — 20 снежня 2007
Папярэднік Індуліс Эмсіс
Пераемнік Іварс Годманіс
дэпутат Сейма Латвіі[d]
7 лістапада 2006 — 16 лістапада 2006
дэпутат Сейма Латвіі[d]
20 снежня 2007 — 2 красавіка 2009

Нараджэнне 27 чэрвеня 1966(1966-06-27)[1] (57 гадоў)
Бацька Эдмунд Калвітыс
Маці Вэлта Калвітэ
Жонка Крыстына Калвітэ
Партыя
Адукацыя
Узнагароды
Order of the Cross of Terra Mariana, 1st Class
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

А́йгарс Ка́лвітыс (лат.: Aigars Kalvītis) (нарадзіўся 27 чэрвеня 1966, Рыга) — латвійскі палітык, прэм’ер-міністр Латвіі ў 20042007 гг.

Скончыў Латвійскі сельскагаспадарчы ўніверсітэт у 1992 па спецыяльнасці «эканоміка». З 1992 па 1998 гг. Калвітыс рабіў менеджарам у розных сферах, звязаных з сельскаю гаспадаркай.

У 1997 г. стаў адным з заснавальнікаў Народнай партыі Латвіі (Tautas Partija).

У 1998 г. упершыню абраны ў парламент Латвіі. У 19992000 гг. — міністр сельскай гаспадаркі. У 20002002 гг. — міністр эканомікі. У 2002 г. Калвітыс зноў абраны дэпутатам парламенту і ўзначаліў фракцыю Народнай партыі.

28 кастрычніка 2004 г. латвійскі парламент адправіў у адстаўку правацантрысцкі (складаўся з членаў «Саюза зялёных і сялян», Народнай партыі і Латвійскай першай партыі) ўрад на чале з Індулісам Эмсісам.

24 лістапада 2004 г. прэзідэнтка Латвіі Вайра Віке-Фрэйбэрга даручыла Айгарсу Калвітысу стварэнне новага кабінету міністраў.

2 снежня 2004 г. парламент зацвердзіў урад Айгарса Калвітыса — адзінаццаты з моманту абвяшчэння незалежнасці Латвіі ў 1991 г. Кааліцыйны ўрад сфарміравалі чатыры правыя сілы — Народная партыя, «Новы час», Першая партыя і Саюз зялёных і сялян. Гэтыя партыі кантралююць 70 з 100 галасоў у Сейме.

У апазіцыі засталіся праварадыкалы з аб’яднання «Айчына і Свабода — Рух за Нацыянальную Незалежнасць Латвіі» і тры партыі, што прадстаўляюць інтарэсы рускамоўнага насельніцтва.

У выніку ўрадавага крызісу Калвітыс сышоў з пасады прэм’ер-міністра 5 снежня 2007 г., канчаткова перадаўшы свае паўнамоцтвы Іварсу Годманісу 20 снежня.

Зноскі

  1. Aigars Kalvitis // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]