Перайсці да зместу

Чайка азёрная

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Чайка звычайная)
Чайка азёрная

У летнім апярэнні
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Larus ridibundus Linnaeus, 1766

Сінонімы
Chroicocephalus ridibundus
Арэал
выява

     Гнездавы арэал

     Месцы зімовак
Ахоўны статус

Error: Image is invalid or non-existent.

Выклікаюць найменшыя асцярогі
IUCN 3.1 Least Concern : / 22694420

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  824041
NCBI  8914
EOL  1049595
FW  367998

Чайка азёрная, чайка-рыбачка (Chroicocephalus ridibundus) — птушка сямейства чайкавых.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Даўжыня цела 34-40 см, размах крылаў 85-110 см. Белая з шэрым верхам і чорнымі канцамі крылаў, пярэдні край крылаў белы (бачна ў палёце). У гнездавы перыяд галава шакаладна-карычневая. У негнездавы перыяд галава белая, па баках цёмныя плямы. Маладыя больш шэрыя і трошкі карычневыя зверху цела і галавы, канцы рулявых чорныя. Голас высокі, скрыпучы, зблізку гучыць як прарэзлівы, непрыемны рогат.

Пашырэнне[правіць | правіць зыходнік]

Арэал: Еўропа (акрамя поўначы), лакальна на поўдні, Азія (акрамя поўначы і поўдня); у апошні час гняздзіцца ў Грэнландыі і Канадзе (Ньюфаўндленд). На тэрыторыі Беларусі найбольш шматлікі з усіх чаек на гнездаванні пералётны, транзітна мігрыруючы і ў невялікай колькасці зімуючы від.

Паштовая марка Беларусі, 1996

Вельмі звычайная, асабліва на кантынентальных вадаёмах. Насяляе рознага тыпу вадаёмы з купінамі або зрослымі на паверхні раслінамі, пясчаныя пляжы і астравы, мелкія залівы, дэльты і эстуарыі, забалочаныя лугі. Лакальна гняздзіцца на вышыні да 2000 м (у Расіі). У паслягнездавы перыяд засяляе ўсе вадаёмы, акрамя хуткіх горных рэчак; харчуецца на палях, сметніках смецця, у гарадах і інш.

Часткова аселая — у паўднёвай частцы арэала, а таксама сінантропныя папуляцыі. Месца зімовак: паўднёвая частка гнездавога арэала, а таксама Заходняя, Цэнтральная і Паўднёвая Еўропа, Паўднёвая і Усходняя Азія, Паўночная Афрыка.

Асаблівасці біялогіі[правіць | правіць зыходнік]

Гняздо ў калоніі, на выступаючых з вады купінах або на пяску. У апошнім выпадку — ў выглядзе ямкі, часта без высцілкі; у вільготных месцах — у форме плоскай купіны са свабодна ўкладзеных сухіх надводных раслін. Вельмі рэдка ладзіць гняздо на будынках або нізкіх дрэвах (кустах).

Яйкі (звычайна 2-3, радзей 1-4, у выключных выпадках — 6, магчыма, што ад 2 самак) звычайна крыху падоўжаныя з тупым вузейшым канцом (рэдка грушападобныя), афарбоўка вельмі зменлівая: насычана-зялёныя, светла-шэрыя, бежава-карычневыя, аліўкавыя, глініста-аліўкавыя з зеленаватым або карычняватым адценнем (спарадычна адценне блакітнаватае або белае). Глыбокія плямы — вельмі бледныя, папяліста-карычневыя, паверхневыя — вельмі нерэгулярныя, цёмна-карычневыя мазкі.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік / пад рэд. М. Нікіфарава. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000.