Аханахт II
| Аханахт | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
егіп. ʿḥȝ-nḫt
(«Баец Магутны») | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Манарх | Ментухатэп II (?), Ментухатэп III | ||||||
| Папярэднік | Аханахт I | ||||||
| Пераемнік | Джэхутынахт IV | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне | XXI стагоддзе да н.э. | ||||||
| Месца пахавання |
Дэйр эль-Берша (грабніца № 8) |
||||||
| Бацька | Аханахт I | ||||||
Аханахт II (егіп. ʿḥȝ-nḫt) — намарх XV верхнеегіпецкага нома (септа) Унут у канцы XXI — пачатку XX стст. да н.э.. Сын намарха Аханахта I.
Аханахт II стаў спадчыннікам свайго бацькі на пасадзе намарха XV нома Верхняга Егіпта ў канцы кіравання цара Ментухатэпа II ці ў пачатку кіравання Ментухатэпа III. Кіраванне Аханахта II было нядоўгім — паводле падлікаў даследчыкаў (напрыклад, Э. Браварскага), сумесны перыяд кіравання Аханахта і яго спадчынніка Джэхутыхатэпа IV складаў каля дзесяці гадоў[1][2][3].
У надпісах на сценах сваёй пахавальні Аханахт называе сябе наступнымі тытуламі і эпітэтамі: «намарх, аканом Абодвух Прастолаў, распарадчык жрацоў Тота, князь Хемену, вялікі правадыр нома Унут, улюбёны сваіх багоў, шанаваны ў прысутнасці Асірыса, шанаваны адзін, Аханахт правагалосны»[4].
Грабніца Аханахта II, як і грабніцы яго бацькі і брата, знаходзіцца ў некропалі каля сучаснага паселішча Дэйр эль-Берша. Грабніца была ўпершыню падрабязна даследавана Персі Ньюберы ў 1891—1892 гадах, матэрыялы даследаванняў выдадзены ў 1895 годзе. Саркафаг Аханахта ў грабніцы выяўлены не быў[3][5].
Зноскі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Edward Brovarski. A Phantom Debate? 2011, p. 25.
- ↑ Louise Gestermann 2008, p. 11.
- ↑ а б Edward Brovarski 2010, p. 36.
- ↑ Percy E. Newberry 1895, p. 38—39.
- ↑ Percy E. Newberry 1895, p. 38.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Edward Brovarski A Phantom Debate?(англ.) // From Illahun to Djeme. Papers Presented in Honour of Ulrich Luft. — Oxford: Archaeopress, 2011. — P. 25—30. — ISBN 978 1 4073 0894 4.
- Edward Brovarski The Hare and Oryx Nomes in the First Intermediate Period and Early Middle Kingdom(англ.) // Egyptian Culture and Society (cahier № 38). — Conseil Suprême des Antiquités de l'Égypte, 2010. — Vol. 1. — P. 31—85. — ISBN 978-977-479-845-6.
- Louise Gestermann Die Datierung der Nomarchen von Hermopolis aus dem frühen Mittleren Reich — eine Phantomdebatte?(ням.) // Zeitschrift für Ägyptische Sprache und Altertumskunde. — 2008. — Vol. 135. — S. 1—15. — ISBN 0044-216X. — DOI:10.1524/zaes.2008.0003
- Percy E. Newberry. El Bersheh (Part II) // Archaeological Survey of Egypt / Edited by Francis L. Griffith. — London: Egypt Exploration Society, 1895. — P. 38—41. — 70 p.