Перайсці да зместу

Георгій Мяфодзьевіч Надтачэеў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Георгій Мяфодзьевіч Надтачэеў
Дата нараджэння 1916(1916)
Месца нараджэння вёска Красніца Быхаўскі раён, Магілёўская вобласць
Дата смерці 25 красавіка 1944(1944-04-25)
Месца смерці Крым
Грамадзянства
Прыналежнасць  СССР
Род войскаў авіяцыя
Гады службы 19411944
Званне лейтэнант авіяцыі
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна

Георгій Мяфодзьевіч Надтачэеў (19161944) — малодшы лейтэнант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Георгій Надточеев нарадзіўся ў лістападзе 1916 года ў вёсцы Красніца (цяпер — Быхаўскі раён Магілёўскай вобласці Беларусі). Пасля заканчэння васьмі класаў школы і школы фабрычна-заводскага вучнёўства  (руск.) працаваў электраманцёрам у Магілёўскім чыгуначным дэпо. Вучыўся на рабфаку. У чэрвені 1941 года быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію і накіраваны на фронт. У 1942 годзе ён скончыў Чкалаўскай ваеннае авіяцыйнае вучылішча лётчыкаў[1].

Да студзеня 1944 года гвардыі малодшы лейтэнант Георгій Надтачэеў быў лётчыкам 76-га гвардзейскага штурмавога авіяпалка 206-й штурмавой авіядывізіі 8-й паветранай арміі  (руск.) 4-га Украінскага фронту. 31 студзеня 1944 года падчас баявога вылету яго камандзір быў збіты і сеў на вымушаную пасадку. Ратуючы яго, Надтачэеў рассеяў агнём са свайго самалёта варожых салдат, а затым прыняў свой борт камандзіра з яго экіпажам і даставіў іх на свой аэрадром[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 13 красавіка 1944 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання, мужнасць, адвагу і геройства, праяўленыя ў барацьбе з нямецкімі захопнікамі» гвардыі малодшы лейтэнант Георгій Надтачэеў быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Ордэн Леніна і медаль «Залатая Зорка» ён атрымаць не паспеў, так як 25 красавіка 1944 года загінуў у баі падчас штурмоўкі нямецкіх пазіцый на Сапун-гары[1].

У гонар Надтачэева названыя вуліцы ў Магілёве і Быхаве[1].

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11). — С. 123.
  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
  • Герои боёв за Крым. — Симферополь: Таврия, 1972.
  • Герои Советского Союза — могилевчане. — Минск, 1965.
  • Герои твои, Херсонщина. — Симферополь, 1980.