Павел Усеваладавіч Церашковіч

Павел Усеваладавіч Церашковіч
Павел Усеваладавіч Церашковіч
Дата нараджэння	25 ліпеня 1958 (65 гадоў)
Месца нараджэння	Севастопаль, УССР, СССР;
Грамадзянства	Беларусь;
Жонка	Роза Маратаўна Турарбекава
Род дзейнасці	гісторык, этнолаг, cultural anthropologist
Навуковая сфера	культурная антрапалогія, этналогія і гісторыя
Месца працы	БДУ; Еўрапейскі гуманітарны ўніверсітэт; Беларускі гуманітарны ліцэй імя Якуба Коласа; Беларускі дзяржаўны музей народнай архітэктуры і побыту; Нацыянальны гістарычны музей Рэспублікі Беларусь; Міністэрства культуры БССР; Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя Кандрата Крапівы НАН Беларусі;
Альма-матар	гістарычны факультэт БДУ (1980); БДУ;

Павел Усеваладавіч Церашковіч (нар. 25 ліпеня 1958, г. Севастопаль) — савецкі і беларускі этнолаг, гісторык і культурны антраполаг. Кандыдат гістарычных навук (1988)^[2], дацэнт.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 25 ліпеня 1958 года^[3] ў Севастопалі^[2].

У 1980 годзе скончыў гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. У 1986 годзе — аспірантуру Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору Акадэміі навук БССР.

Працаваў у Беларускім дзяржаўным музеі народнай архітэктуры і побыту, Дзяржаўным музеі БССР, Міністэрстве культуры БССР, з 1988 года навуковы супрацоўнік Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору АН БССР^[2].

Праходзіў стажыроўку ў Пітсбургскім (1996) і Оксфардскім універсітэтах (1999). У 1995 годзе чытаў курсы лекцый у Хельсінкскім універсітэце, у перыяд з 1999 па 2004 год — у Люблінскім універсітэце імя Марыі Складоўской-Кюры. Заснавальнік кафедры этналогіі, музеялогіі і гісторыі мастацтваў БДУ. Узначальваў кафедру з часу яе стварэння 30 чэрвеня 2001 года да сакавіка 2008 года.

З 2008 года па студзень 2014 года выкладаў у Еўрапейскім гуманітарным універсітэце, з’яўляўся (з 2 мая 2009 года) старшынёй сената ЕГУ склікання 2009—2012 гадоў. У апошнія гады быў прарэктарам па навуцы прыватнага Універсітэта імя Ніла Гілевіча і членам Грамадскага Балонскага камітэта ў Беларусі.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Даследуе пытанні тэорыі нацыянальных працэсаў, этнічную гісторыю Беларусі 19 — пачатку 20 ст., сучасныя нацыянальныя працэсы. Аўтар раздзела «Фарміраванне і развіццё беларускай нацыі» (з В. К. Бандарчыкам) у кнізе «Этнаграфія беларусаў: гістарыяграфія, этнагенез, этнічная гісторыя» (1985), адзін з аўтараў раздзелаў у кнізе «Палессе. Матэрыяльная культура» (Кіеў, 1988)^[2].

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

У шлюбе з беларускім палітолагам Розай Турарбекавай^[4].

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар звыш 100 навуковых прац, манаграфіі «Этнічная гісторыя Беларусі XIX — пачатку XX стагоддзяў».

Манаграфіі:[правіць | правіць зыходнік]

Терешкович П. В. Этническая история Беларуси XIX — начала XX в.: В контексте Центрально-Восточной Европы. Архівавана 12 жніўня 2011. — Минск: БГУ, 2004. — 223 с.

Навукова-папулярныя выданні[правіць | правіць зыходнік]

Польшча: краіна і людзі (Геаграфія Польшчы). — Мн.: Зміцер Колас, 2016. — 144 с., іл.
Глабальныя праблемы чалавецтва. Нарысы эканамічнай і сацыяльнай геаграфіі сучаснасці. — Мн.: Зміцер Колас, 2017. — 176 с., іл.
Культурная геаграфія. Нарысы. — Мн.: Зміцер Колас, 2018. — 188 с., іл.

Артыкулы:[правіць | правіць зыходнік]

Чаквин И. В., Терешкович П. В. Из истории становления национального самосознания белорусов (XIY — начало XX в.) // Советская этнография. — 1990. — № 6. — С. 42-54.
Терешкович П. В. Русские в Беларуси: постинтернациональная рефлексия // Нёман. — 1992. — № 6. — С. 169—172.
Церашковіч П. У. Полесский регионализм в свете социологии = Палескі рэгіяналізм ў сьвятле сацыялогіі // Форум. — 1996. — № 2. — С. 22—24.
Терешкович П. В. Этнические изменения и национальная политика в Белорусских губерниях (1795—1914) = Ethnischer Wandel und Nationalitatenpolitik in der weirussischen Provinzen (1795—1914) // Handbuch der Geschichte Weissrusslands : Учебник истории. — Gottingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 2001.
Терешкович П. В. Украинцы и белорусы: сравнительный анализ формирования наций на фоне истории Центрально-Восточной Европы XIX — начала XX в. // Перекрестки : Журнал. — Вильнюс: ЕГУ, 2004. — № 1-2.
Терешкович П. В. Конструируя прошлое: исторические ресурсы современных национально-государственных идеологий (Украина и Молдова) // Перекрестки : Журнал. — Вильнюс: ЕГУ, 2005. — № 1-2.
Терешкович П. В. Население Беларуси на рубеже 1850—1860 годов: этнические, социальные, конфессиальные и региональные параметры // Вестник Полоцкого государственного университета. — 2006. — № 1. — С. 11-19.

Энцыклапедычныя артыкулы ў «Найноўшым філасофскім слоўніку»:[правіць | правіць зыходнік]

Терешкович П. В. Антропология // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.
Терешкович П. В. Антропология культурная // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.
Терешкович П. В. Боас // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.
Терешкович П. В. Глакман // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.
Терешкович П. В. Диффузионизм // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896. .
Терешкович П. В. Леви-Брюль // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.
Терешкович П. В. Малиновский // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.
Терешкович П. В. Морган // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.
Терешкович П. В. Нация // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.
Терешкович П. В. Радклиф-Браун // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.
Терешкович П. В. Тайлор // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.
Терешкович П. В. Традиционное общество // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.
Терешкович П. В. Уайт // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.
Терешкович П. В. Фрэзер // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.
Терешкович П. В. Эволюционизм // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.
Терешкович П. В. Этнос // Новейший философский словарь : Энциклопедия / Сост. А. А. Грицанов. — Мн.: В. М. Скакун, 1998. — С. 896.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>
↑ ^а ^б ^в ^г Л. А. Суднік. Церашковіч Павел Усеваладавіч // Этнаграфія Беларусі: Энцыклапедыя / Рэдкалегія: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. . — Мн.: БелСЭ, 1989. — 575 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-014-9.
↑ Павел Усеваладавіч Церашковіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
↑ Ператрус адбыўся ў сяброўкі Каардынацыйнай рады Розы Турарбекавай (бел.). Наша Ніва (3 снежня 2023). Праверана 23 мая 2024.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Церашковіч Павел Усеваладавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).
Л. А. Суднік. Церашковіч Павел Усеваладавіч // Этнаграфія Беларусі: Энцыклапедыя / Рэдкалегія: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. . — Мн.: БелСЭ, 1989. — 575 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-014-9.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Павел Усеваладавіч Церашковіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»

[_033495c6053bf66f-1] а ^б ^в Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>

[:0-2] а ^б ^в ^г Л. А. Суднік. Церашковіч Павел Усеваладавіч // Этнаграфія Беларусі: Энцыклапедыя / Рэдкалегія: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. . — Мн.: БелСЭ, 1989. — 575 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-014-9.

[3] Павел Усеваладавіч Церашковіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»

[4] Ператрус адбыўся ў сяброўкі Каардынацыйнай рады Розы Турарбекавай (бел.). Наша Ніва (3 снежня 2023). Праверана 23 мая 2024.

[1]

[2]

[3]

[4]