Галава каталонскага селяніна
Галава каталонскага селяніна — сімвалічная паслядоўнасць карцін алеем і алоўкам Жуана Міро, зробленых паміж 1924 і 1925 гадамі. Міро пачаў працу ў той жа год, у які Андрэ Брэтон апублікаваў свой «Маніфест сюррэалізму: Растваральная рыба». Часткова серыя была зробленая ў Парыжы. Для Міро «сялянскі» азначае яго сувязь з сельскім веданнем, пераклікаецца з каталонскай ідэнтычнасцю.
У Фондзе Жуана Міро захоўваецца некалькі падрыхтоўчых малюнкаў гэтай серыі.
Праца паказвае сувязь Міро з радзімай на працягу ўсёй яго кар’еры. Жуан Міро стварыў гэтую серыю ў адказ на забарону каталонскай мовы Мігелем Прыма дэ Рывер. Ён быў таксама пад уплывам сельскай мясцовасці Баш-Камп. У гэтай серыі ён развівае мову, заснаваную ў такіх работах, такіх «Каталонскі пейзаж». Паводле адной інтэрпрэтацыі, паслядоўнасць карцін Міро — у прагрэсіўным спрашчэнні адной і той жа сцэны. Крыстафер Грын, у сваю чаргу, кажа, што гэта не зусім лінейная тэндэнцыя да спрашчэння, а, хутчэй, дылема, унутраная дыскусія паміж мастаком, які стварае запоўненую маляўнічую прастору.
У карцінах паказваецца сінтэтычнае прадстаўленне фігуры каталонскага селяніна з паўторам такіх сімвалаў, як трохкутная галава, барада і чырвоны капялюш (барэціна). Фон карцін нейтральны, жоўтага або сіняга колеру.
Серыя[правіць | правіць зыходнік]
| Назва | Год | Памеры | Музей | Апісанне |
|---|---|---|---|---|
| Галава каталонскага селяніна[1] | 1924 | 146 × 114.2 см | Нацыянальная галерэя мастацтва, Вашынгтан[2] | Работа стала калекцыяй музея ў выніку дарэння ад Collectors Committee. У ніжнім правым куце праца падпісана: Miró / 1924. На адваротным баку карціны можна прачытаць: «Joan Miro,Tête de Paysan Catalan, 1924». |
| Галава каталонскага селяніна з гітарай[3] | 1924 | 92.4 × 73 см | Музей Тысена-Барнемісы, Мадрыд | У працы бачны этап пошуку мастаком свайго стылю |
| Галава каталонскага селяніна[4] | 10 марта 1925 | 147 × 114 см | Нацыянальная галерэя Шатландыі, Эдынбург | Карціна можа быць успрынята як аўтапартрэт Міро, які казаў пра яго каталонскую ідэнтычнасць. Яна напісана ў перыяд, калі Міро пачынае адыходзіць ад кубізму. Доўгі час праца была часткай прыватнай калекцыі Роберта Пемброўза, адкуль была выкупленая пры ўдзеле фондаў Art Fund, the Friends of the Tate Gallery і the Fund Knapping 1999[5] |
| Галава каталонскага селяніна[6] | 1925 | 147 × 115 см | Музей сучаснага мастацтва, Стакгольм | Рэгістрацыйны нумар працы — MOM 445; у музей праца патрапіла ў 1989 годзе як спадчына Джэрарда Баньера (Gerard Bonnier); раней яна належала Jacques Viot, Galerie Pierre (Loeb), Private Samling, Marcel Mabille і Svensk-Fransk Konstgalleriet[7]. |
Выстаўкі[правіць | правіць зыходнік]
| Год | Выстаўка | Месца | Горад | Заўвагі |
|---|---|---|---|---|
| 1934 | Ausstellung | Kunsthaus Zürich | Цюрых | [8] |
| 1936 | International Surrealist Exhibition | New Burlington Galleries | Лондан | [9] |
| 1980 | XIX & XX Century Master Paintings | Acquavella Galleries, Inc. | Нью-Ёрк | [10] |
| 1982 | Miró in Ameria | Museum of Fine Arts | Х’юстан | [11] |
| 1993 | Joan Miró: 1893—1993 | Фонд Жоана Міро | Барселона | [12] |
| 1993 | Joan Miró: Campo de Estrellas | Museo Nacional Centro de arte Reina Sofia | Мадрыд | [13] |
| 1993 | Joan Miró | Нью-Ёркскі музей сучаснага мастацтва | Нью-Ёрк | [14] |
| 1997 | Joan Miró: Campesino catalán con guitarra | Fundación Colección Thyssen-Bornemisza | Мадрыд | [15] |
| 1998-1999 | Joan Miró | Moderna Museet & Louisiana Museum of Modern Art |
Стакгольм& Хумблебак |
[16] |
| 2004 | Joan Miró 1917—1934: La Naissance du Monde | Цэнтр Пампіду | Парыж | [17] |
| 2008 | La invención del siglo XX. Carl Einstein y las vanguardias | Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía | Мадрыд | [18] |
| 2008 | Miró: la tierra | Palazzo dei Diamanti і Museu Thyssen-Bornemisza |
Ферара Мадрыд |
[18] |
| 2011 | Miró: The ladder of scape | Галерэя Тэйт | Лондан | [19][20] |
| 2011 | Miró: L’escala de l’evasió | Фонд Жуана Міро | Барселона | [21] |
Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ image of the work Архівавана 25 верасня 2012.
- ↑ Information about the work on the website of the National Gallery(недаступная спасылка). NGA (18 мая 2011). Архівавана з першакрыніцы 31 жніўня 2012. Праверана 11 кастрычніка 2011.
- ↑ image of the work at the Thyssen-Bornemisza Museum website
- ↑ image of the work Архівавана 15 чэрвеня 2010. on the website of the National Gallery of Modern Art Scotland
- ↑ collection/online_az/4: 322/results/0/8725 / Information about the work at the museum site (англ.)(недаступная спасылка) (18 мая 2011). Архівавана з першакрыніцы 9 студзеня 2011. Праверана 11 кастрычніка 2011.
- ↑ image of the work
- ↑ -Collection/The-collection1/Search-the-Collection Information about the work on the website of the museum. Ref MOM 445 (англ.). Moderna Museet. Праверана 24 верасня 2011.(недаступная спасылка)
- ↑ Catalogue number exposure: 86
- ↑ Catalogue number exposure : 210
- ↑ Catalogue number exposure : no. 13.
- ↑ Non numbered Catalogue
- ↑ Catalogue number exposure : 62
- ↑ Catalogue number exposure : 7
- ↑ Catalogue number exposure : 39
- ↑ Catalogue number exposure : 1
- ↑ Catalogue number exposure : 17
- ↑ Catalogue number exposure: 58
- ↑ а б Catalogue number exposure : 95
- ↑ La Tate Modern obre dijous una gran retrospectiva de Miró (катал.). El Periódico de Catalunya (12 красавіка 2011). Праверана 26 жніўня 2011.
- ↑ Exposició coorganitzada per l'Institut Ramon Llull.
- ↑ Catalogue number exposure 1
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Clavero, Jordi.J (2010). Fundació Joan Miró. Foundation's Guide. Barcelona: Polígrafa. ISBN 978-84-343-1242-5.
- European paintings: an illustrated catalogue. National Gallery of Art. 1985. ISBN 978-0-89468-089-2. Праверана 5 October 2011.
- Kramer, Hilton. «Modern Art at the National Gallery.» The New Criterion 7, no. 8 (April 1989): 3. 1989
- Joan Miró; Christopher Green; Rosa María Malet (1997). Joan Miró: Campesino catalán con guitarra, 1924 : 1 de octubre, 1997-11 de enero, 1998, Museo Thyssen-Bornemisza. Fundación Colección Thyssen-Bornemisza. Праверана 5 October 2011.
- Dupin, Jacques. Miró. New York, 1962: 162, 166. 1962
