Перайсці да зместу

Сцяпан Дзмітрыевіч Рыбальчанка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сцяпан Дзмітрыевіч Рыбальчанка
Дата нараджэння 28 чэрвеня (11 ліпеня) 1903
Месца нараджэння
Дата смерці 18 студзеня 1986(1986-01-18) (82 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Альма-матар
Месца працы
Грамадзянства
Прыналежнасць СССР
Род войскаў Ваенна-паветраныя сілы
Званне генерал-палкоўнік авіяцыі[d]
Камандаваў 76th Air Army[d]
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
ордэн Леніна ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Багдана Хмяльніцкага ордэн Кутузава I ступені ордэн Багдана Хмяльніцкага I ступені ордэн Суворава II ступені ордэн Кутузава II ступені ордэн Айчыннай вайны I ступені медаль «За абарону Ленінграда» медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «Ветэран Узброеных Сіл СССР» юбілейны медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі» медаль «Кітайска-савецкая дружба» Medal "For Liberation of Korea
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сцяпан Дзмітрыевіч Рыбальчанка (руск.: Степан Дмитриевич Рыбальченко; 28.6 (11.7).1903, с. Новаегарлыкскае, цяпер Сальскі раён, Растоўская вобласць — 18 студзеня 1986) — савецкі военачальнік, генерал-палкоўнік авіяцыі (1944).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў сям’і селяніна. Удзельнік Грамадзянскай вайны 1918—1920 — радавы. Скончыў Ваенную акадэмію імя М. В. Фрунзэ ў 1936 годзе і Вышэйшыя акадэмічныя курсы пры Вышэйшай ваеннай акадэміі імя К. Варашылава (1951). У Вялікую Айчынную вайну — намеснік начальніка штаба кіравання ВПС Паўночнага фронту (1941), начальнік штаба кіравання ВПС Ленінградскага фронту (1941—1942), камандуючы ВПС Ленінградскага фронту (люты — лістапад 1942), з лістапада 1942 і да канца вайны камандуючы 13-й паветранай арміяй. Пасля вайны камандаваў ВПС Кіеўскай ваеннага акругі (1946-1947), быў генерал-інспектарам і намеснікам галоўнага інспектара па ВПС Галоўнай інспекцыі Узброеных Сіл СССР (1947-1950), камандаваў ВПС войскаў Далёкага Усходу і Далёкаўсходняй ваеннай акругі (1951-1956). Са снежня 1963 года ў запасе.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны 2 ордэнамі Леніна, 4 ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнамі Кутузава 1-й і 2-й ступені, ордэнамі Суворава 2-й ступені, Багдана Хмяльніцкага 1-й ступені, а таксама медалямі.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1