Франсіска Гарсія-Эскамес

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Франсіска Гарсія-Эскамес
Дата нараджэння 1 сакавіка 1893(1893-03-01)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 12 чэрвеня 1951(1951-06-12)[2] (58 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Прыналежнасць Каралеўства Іспанія[d]
Род войскаў Сухапутныя войскі Іспаніі[d]
Званне генерал
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Grand Cross of the Military Merit - White Badge Grand Cross of the Civil Order of Beneficence

Q64399712? (1951)

Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Франсіска Гарсія-Эскамес-і-Ін’еста (ісп.: Francisco García-Escámez e Iniesta; 1 сакавіка 189312 чэрвеня 1951) — іспанскі ваенны дзеч, генерал-маёр, удзельнік Рыфскай вайны і грамадзянскай вайны ў Іспаніі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў горадзе Кадыс.

Ваенную кар’еру пачаў у пяхоце. У Рыфскай вайне атрымаў ганаровы крыж Сан-Фернанда. Напярэдадні ліпеньскага путчу 1936 года служыў у Навары ў званні палкоўніка. Далучыўся да змоўшчыкаў на чале з генералам Эміліа Мола, якія рыхтавалі паўстанне супраць урада Народнага фронту.

У пачатку грамадзянскай вайны камандаваў калонай з фалангістаў і рэкетэ. З падраздзяленнем высунуўся з Памплоны ў напрамку Мадрыда. Прайшоў праз Альфару, Лагронью, Сорыю і дабраўся да ўскраіны Гвадалахары, так і не ўзяўшы яе. Далей прызначаны камандуючым дывізіі «Сорыя». Узначальваў войскі нацыяналістаў у баях пад Гвадарамай, на Хараме і на Эбры. У 1938 годзе атрымаў званне брыгаднага генерала. Далей прыняў удзел у Арагонскай аперацыі.

У пасляваенны час быў ваенным губернатарам Барселоны[3], потым Севільі. Даслужыўся да генерал-маёра[4]. 2 сакавіка 1943 года прызначаны генерал-капітанам Канарскіх астравоў[5].

Узнагароджаны Вялікім Крыжам Баявой Заслугі[6].

Памёр у горадзе Санта-Крус-дэ-Тэнэрыфэ. Пасмяротна стаў маркізам Самасьеры.

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 9 сакавіка 2017.
  2. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 31 снежня 2019.
  3. Auge y caída de una líder carlista en el Franquismo: María Rosa Urraca Pastor, por Antonio Manuel Moral Roncal, en la web de la revista Aportes, consultado el 28 de enero de 2019.
  4. Decreto de 13 de abril de 1942, en el BOE, consultado el 28 de enero de 2019.
  5. Decreto de 2 de marzo de 1943, en el BOE, consultado el 28 de enero de 2019.
  6. Decretos de 30 de septiembre de 1943, en el BOE, consultado el 28 de enero de 2019.