Ханес Альфвен

Ханес Альфвен
шведск.: Hannes Alfvén
Дата нараджэння	30 мая 1908(1908-05-30)[…]
Месца нараджэння	Norrköping[d], Швецыя
Дата смерці	2 красавіка 1995(1995-04-02)[…] (86 гадоў)
Месца смерці	Дандэруд[d], камуна Дандэруд, лен Стакгольм, Швецыя
Месца пахавання	Юрсхальмскія могілкі[d]
Грамадзянства	Швецыя
Бацька	Johannes Alfvén[d]
Маці	Anna-Clara Romanus-Alfvén[d]
Жонка	Kerstin Alfvén[d]
Дзеці	Inger Alfvén[d] і Gösta Alfvén[d]
Род дзейнасці	фізік, астраном, астрафізік, выкладчык універсітэта, інжынер-электрык, пісьменнік навуковай фантастыкі
Навуковая сфера	фізіка
Месца працы	Упсальскі ўніверсітэт Каралеўскі тэхналагічны інстытут Каліфарнійскі ўніверсітэт у Сан-Дыега Універсітэт Паўднёвай Каліфорніі
Альма-матар	Упсальскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Карл Манэ Георг Сігбан, Карл Вільгельм Озэен
Вядомы як	адкрывальнік альфвенаўскіх хваль
Член у	Шведская каралеўская акадэмія навук Шведская каралеўская акадэмія інжынерных навук[d] (1980) Лонданскае каралеўскае таварыства Інстытут інжынераў электратэхнікі і электронікі[d] Акадэмія навук СССР Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Расійская акадэмія навук Індыйская нацыянальная акадэмія навук[d] Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды	Нобелеўская прэмія па фізіцы (1970) Вялікі залаты медаль Ламаносава (1971)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ханес Улаф Ёста Альфвен (шведск.: Hannes Olof Gösta Alfvén; 30 мая 1908, Норчэпінг — 2 красавіка 1995, Юрсхальм) — вядомы шведскі фізік і астрафізік, спецыяліст па фізіцы плазмы, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы ў 1970 годзе за працы ў галіне тэорыі магнітагідрадынамікі.

Біяграфія

Скончыў універсітэт Упсалы ў 1934 годзе. З 1937 года працаваў у Нобелеўскім інстытуце фізікі, з 1940 года — прафесар Каралеўскага тэхналагічнага інстытута ў Стакгольме. Пазней працаваў ва ўніверсітэтах ЗША.

Аўтар навуковых прац па электрадынаміцы, фізіцы плазмы, касмічнай фізіцы і астрафізіцы.

Развіў тэорыю ўзнікнення палярных ззянняў, геамагнітных бур і Сонечнай сістэмы.

Член Шведскай каралеўскай акадэміі навук (1947), замежны член АН СССР (1958).

Даследаванні, узнагароды і працы

Яго работы пастаянна абмяркоўваліся на працягу многіх гадоў знакамітым навукоўцам ў галіне касмічнай фізікі, англа-амерыканскім геафізікам Сіднэем Чэпмэнам. У Альфвена былі праблемы з сістэмай рэцэнзавання. Ніколі, ні пры якіх абставінах, яму не ўдавалася атрымаць без бою адабрэнне аўтарытэтных рэцэнзентаў у навуковых часопісах. Аднойчы Альфвен паслаў артыкул па тэорыі магнітных бур і паўночнага ззяння ў вядучы амерыканскі часопіс «Зямны магнетызм і атмасферны электрычнасць». Артыкул быў адхілены на той падставе, што ён не супадаў з тэарэтычнымі выкладкамі фізікі таго часу. Многімі фізікамі ён лічыўся чалавекам з нестандартнымі поглядамі ў галіне навукі. Часта ён быў вымушаны публікаваць свае артыкулы ў падазроных часопісах. Ён атрымаў Нобелеўскую прэмію па фізіцы ў 1970 годзе за свае працы па магнітагідрадынаміцы (МГД). У 1988 годзе Альфвен быў узнагароджаны амерыканскім геафізічных саюзам медалём Боўі за працы па каметах і плазме ў сонечнай сістэме.

Літаратура

• Ханес Альфвен // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0036-6 (т.1).